الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی اشرشیا کلی جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت های دستگاه ادراری در شهر یاسوج طی سال های ۱۳۹۲ـ۱۳۹۱

زمینه و هدف: عفونت دستگاه ادراری یکی از مهم ترین عفونت های باکتریایی است که باعث ابتلای تعداد زیادی از افراد جامعه می شود. اشرشیا کلی به عنوان شایع ترین عامل عفونت ادراری مقاومت بالایی نسبت به درمان های آنتی بیوتیکی دارد، هدف این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در بین ایزوله های اشرشیاکلی جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت ادراری در شهر یاسوج بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی طی یک دوره 6 ماهه، 120 نمونه اشرشیا کلی جدا شده از نمونه های ادراری بیماران مبتلا به عفونت ادراری پس از تأیید قطعی با تست های بیوشیمیایی جمع آوری شدند. الگوی حساسیت باکتری های جدا شده نسبت به 11 آنتی بیوتیک های انتخابی با روش انتشار دیسک انجام شد. داده ها با روش آماری توصیفی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در بین 120 ایزوله اشرشیا کلی، بیشترین مقاومت نسبت به سفالوتین (100 درصد) و کمترین مقاومت به ایمی پنم (83/0 درصد) وجود داشت. سایر موارد مقاومت به ترتیب؛ آموکسی سیلین/کلاولانیک اسید(3/78 درصد)، کوتریموکسازول (5/62 درصد)، تتراسایکلین (55 درصد)، نالیدیکسیک اسید (3/48 درصد)، سفتازیدیم (6/41 درصد)، سپیروفلوکساسین (3/28 درصد)، جنتامایسین(8/20 درصد)، کلرامفنیکل (5/7 درصد) و آمیکایسین (5 درصد) بود. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود در درمان عفونت های ادراری از آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین/کلاولانیک اسید و کوتریموکسازول کمتر استفاده شود و در مورد تجویز سیپروفلوکساسین و جنتامایسین احتیاط بیشتری صورت گیرد.